Innovatieve technieken maken duurzaam herstel mogelijk
Schade aan inboedel en gebouwen hoeft niet automatisch tot volledige vervanging te leiden. Moderne hersteltechnieken maken het mogelijk om aanrechtbladen onzichtbaar te repareren, tegels selectief te vervangen en houten vloeren te herstellen zonder grootschalige vernieuwing. Toch wordt hier in de praktijk nog te weinig gebruik van gemaakt.

Particulieren lopen achter
Bedrijven integreren duurzaamheid steeds vaker in hun schadeprocessen, mede door de CSRD-richtlijnen. De particuliere markt blijft echter terughoudend.
“We merken dat klanten een duurzame oplossing accepteren als die wordt aangeboden, maar ze vragen er zelf nog nauwelijks om. Het blijft een kwestie van bewustwording.”

Toch groeit het aanbod. Bij inboedelschades wordt reparatie steeds vaker toegepast, bijvoorbeeld bij banken met kaarsvetvlekken of beschadigde houten vloeren. Als er zichtbare sporen van schade overblijven, kunnen verzekeraars zelfs een vergoeding bieden voor waardevermindering.

Druk vanuit verzekeraars en regelgeving
Sinds 2010 neemt de verzekeringssector duurzaamheid steeds serieuzer. Er zijn herstelnetwerken opgezet en in 2023 ondertekenden het Verbond van Verzekeraars, het NIVRE en Schoonmakend Nederland een manifest waarin duurzaam schadeherstel als norm werd vastgelegd. Pilots om CO₂-besparing te meten zijn al gestart, en eind 2024 moet duurzaam herstel breed geaccepteerd zijn.

Kosten en perceptie als knelpunten
Ondanks technologische vooruitgang en initiatieven van verzekeraars blijft duurzaam schadeherstel voor veel consumenten een onbekend terrein. “Veel mensen denken nog steeds dat duurzaam herstel betekent dat ze tweedehands spullen krijgen.” Daarnaast leeft de verwachting dat duurzaam herstel goedkoper is, wat niet altijd het geval is. Door de beperkte vraag zijn er nog te weinig aanbieders, wat de kosten relatief hoog houdt.

Gebrek aan eenduidigheid remt vooruitgang
Een van de uitdagingen is het ontbreken van een duidelijke definitie van duurzaam schadeherstel. Wat wél breed wordt erkend, is de cruciale rol van verzekeraars. “Duurzaam herstel zou in de polisvoorwaarden vastgelegd moeten worden. Klanten weten bij het afsluiten van hun verzekering niet welke duurzame opties er zijn. Verzekeraars moeten actiever sturen op herstel in natura in plaats van financiële schadevergoedingen. Alleen zo kan de markt écht veranderen.”

De sleutel ligt in volledige ontzorging. “De gemiddelde verzekerde wil simpelweg dat zijn schade wordt hersteld. Hoe mooi zou het zijn als de verzekeraar dit direct op de meest duurzame manier regelt?”

De toekomst: duurzame schadeherstel als standaard
Om duurzaam schadeherstel de norm te maken, moeten verzekeraars heldere richtlijnen opstellen en actief sturen op duurzame herstelmethoden. Alleen dan kan de kloof tussen intentie en praktijk worden gedicht en een duurzamere toekomst voor de schadeherstelbranche worden gerealiseerd.

Guis & Partners | Maart 2025